Gerard & Irene |
Europa |
Schotland
&
Ierland
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
|
Schotland & Ierland Maandag 19 juni: bloedheet vandaag, 32 graden.
De tijd die we in Brugge kregen was een stuk korter i.v.m. het late vertrek, maar toch nog even heerlijk op een terras gezeten met een glas wijn. Het historisch centrum van Brugge is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Via de Bruggse kanalen liepen we naar de bus en reden rond 16.30 uur naar Zeebrugge om aldaar in te schepen op de Pride of York. Rond 19.30 uur liepen we naar de eetzaal. We moesten even wachten tot we een plaatsje aangewezen kregen. We konden kiezen uit een koud en warm buffet met veel lekkernijen. Later hebben we de zonsondergang bekeken en zijn daarna in de “pub” blijven hangen tot we onze bedjes indoken. ‘s Nachts werden we wakker van de misthoorn.
York is een prachtig, bewaard gebleven, middeleeuwse, ommuurde stad met twee stadspoorten, de Petersgate en de Monk Bar. In de Monk Bar bevond zich een klein zwart deurtje rechts waar vandaan in de ochtend het nieuws verteld werd, een krant was er toen nog niet. Het mooie Treasurehouse met prachtige tuinen en haar mystieke verhalen. “The Shambles” een van de oudste straten heeft 15e eeuwse gebouwen die elkaar bijna raken op de hoogste verdieping.
Het landschap veranderde langzaam in prachtige groene hellingen en dalen met leuke cottages, stille dorpjes, veel schapen en ommuurde graslandjes. Op de grens van Engeland met Schotland stond nog een gedeelte van de Hadrianusmuur. Daar zijn we gestopt. Inmiddels prachtig open weer 22 graden, warm voor Schotland. Om 17.15 maakten we een tussenstop in Jedburg. Floris moest ¾ uur stoppen i.v.m. de rijtijdenwet. Leuk dorpje gelegen aan de Abbey brug. Nu krijgen we een driegangen menu voorgeschoteld, of we dat allemaal nog opeten? Woensdag 21 juni: redelijke temperatuur 20 graden eind van de dag kwam de beloofde regen met onweer.
In de tuin zagen we o.a. een oude begraafplaats met het Mercat Kruis, een weg die leidde tot de Scone City, een kapel waarvoor de troon stond waarop alle Engelse koningen gekroond zijn. Een prachtig geheel.
Daarna zijn we naar de zalmtrap gelopen, gelegen in de rivier Tummel. We hebben inderdaad een paar zalmen zien springen. Teruggelopen naar de bus. We stonden net in een bushokje, dus gelukkig droog, toen er een onweersbui los brak. Gewacht op Floris en zijn vriendin Winneke en daarna snel de bus in en terug naar Blairgowrie. Om 19.00 uur zaten we aan het diner en tijdens het toetje kwam er een doedelzakspeler binnen gewandeld. Hij vermaakte ons met Schotse liedjes en begeleidde zichzelf later op gitaar en mandoline.
Ook werden er Schotse dansen getoond door 2 meisjes. We hebben erg veel gelachen, veel liedjes mee gezongen en op het laatst van de avond werd er door diverse medereizigers gedanst. Donderdag 22 juni: droog zonnig weer 21 graden.
De Royal Mile kent een groot aantal cafés, restaurants en op toeristen gerichte winkeltjes, met veel aandacht voor de Schotse Kilts en Tartans. Prachtige straat met oude gebouwen en gevels. Op het einde van deze straat het kasteel van Edinburgh aan de buitenkant bekeken.
Een broodje gegeten en om half twee waren we terug bij de bus voor een stadstour met de Nederlandse Paula als gids. Zij wist heel veel van de geschiedenis van Edinburgh en zij bracht ons naar het Palace of Holyroodhouse. We konden door de hekken dit paleis bekijken. We hebben overigens ook stukken door Edinburgh gelopen waarin zij verschillende gebouwen liet zien. Naast het paleis staat het nieuwe gebouw van het Schotse Parlement. Diner om 20.00 uur met als hoofdgerecht een heerlijke pasta. 23 juni vrijdag: bewolkt en later brak de zon door circa 19 graden. Daarna terug naar het Kasteel van Balmoral wat voor iedereen een tegenvaller was. 17 pond betalen om het terrein op te mogen en daar konden we alleen de buitenkant van Balmoral bekijken en de Ballroom. Verder mochten we door de tuinen lopen, maar voor deze prijs had er wel meer tentoongesteld kunnen worden. Met een half uur hadden we het wel gezien en hebben we bijgedragen aan een zakcentje voor the Queen als zij hier in augustus vakantie komt vieren.
Tegen vieren kwamen we terug in Blairgowrie waar er voor degene die hiervoor ingeschreven hadden een afternoon Tea klaar stond. Wij deden niet mee en hebben heerlijk gewandeld in het dorpje. Even tijd voor onszelf. ’s Avonds om 19.30 uur diner en daarna afgezakt in de bar. 24 juni zaterdag: goed weer straffe koude wind. In deze stad had men veel staalafval en de burgemeester vroeg aan kunstenaars hiervan kunstvoorwerpen te maken. De twee paardenhoofden zijn gigantisch groot en prachtig in elkaar gezet.
Daarna reden we naar het Falkirk wheel een prachtige constructie van beton en staal. Het wheel is een draaiende scheepslift, genoemd naar de nabij gelegen stad Falkirk in Centraal Schotland. De lift verbindt het Forth en Clyde canal met het Union canal, waarbij een hoogte van 35 meter wordt overbrugd. Bijzonder om dit wheel in werking te zien. Daarna reden we door naar Loch Lomond en een aantal medereizigers gingen varen op Loch Lomond, dit meer is een van de grootste meren van Schotland en ligt in het nationaal park de “Trossachs”. Wij en anderen zochten een terras of café op. Er waren diverse mogelijkheden om jezelf te vermaken. Na de boottocht reden we naar het Inverary kasteel, sommigen wilden het kasteel nog van binnen bekijken en Floris bracht ons met een aantal anderen naar het dorpje Inverarary, gelegen aan Loch Long. Gewandeld door dit dorp, leuke gevels en uithangborden. Nadien de mensen weer opgehaald bij het Kasteel en ons laatste doel was het dorpje Luss, vooral bekend om zijn diversiteit van Cottages. Gerard ging alleen kijken, ik had geen puf meer.
Met z’n allen over de vluchttrap naar beneden en daar stonden we dan op een groot grasveld te rillen in de koude wind want de zon was verdwenen. Er kwamen twee brandweerauto’s aangereden, ze overlegden samen en na een kwartiertje werd er brandvrij gegeven. Een oefening dus. Wij waren not amused!!
25 juni zondag: mooi weer.
De boot zit knettervol. Voor de etensbuffetten staan enorme rijen.
We reden meteen door naar de afgesproken plaats waar we David, onze gids zouden ontmoeten. Hij bracht ons eerst naar Oost Belfast waar de Titanic is gebouwd en nu het Titanic Quarter staat. Vanaf de bouw tot haar ondergang heeft men in beeld gebracht. De muur tussen katholieken en protestanten is niet meer van deze tijd, maar het oranje bolwerk bestaat nog steeds en we zagen die middag ook nog een optocht van de protestanten, zoals altijd een ergernis voor de katholieken. Er was veel politie op de been.
Bobby Sands, was lid van de IRA. Hij werd bekend doordat hij overleed als gevolg van de Noord-Ierse Hongerstaking in de Maze gevangenis. Door deze hongerstaking wilden IRA-gevangenen afdwingen dat ze door de Britse regering zouden worden behandeld als politieke gevangenen. David, onze gids, reed mee naar het dorpje Antrim, hij woont daar. Ons hotel Holiday Inn Express waar we de komende nacht zullen door brengen staat hier ook. Maandag 26 juni: mooi weer wisselend bewolkt met zon en 21 graden.
Daarna op weg naar de Giant’s Causeway. We zochten eerst het Causeway hotel op voor een lunch op het terras met een geweldig uitzicht. Gerard nam de bus naar de basaltblokken en ik wandelde daar naar toe. Deze natuurlijk gevormde basaltblokken boden een onwerkelijke aanblik. Na het bekijken van deze rotsformatie namen we samen de bus terug.
Een schietpartij ontstond in Derry en hierbij werden 14 ongewapende jongens en mannen neer-geschoten door Britse soldaten na een vreedzame, maar door de Britten verboden demonstratie voor de burgerrechten. Er hangen veertien kruizen ter nagedachtenis aan deze slachtoffers. Londonderry heeft overigens nog
Dinsdag 27 juni: weer goed weer, onvoorstelbaar. Soms dreigende luchten maar het bleef droog bij 19 graden.
Vervolgens rijden we door de Connemara streek, het landschap gaat hier naadloos in elkaar over en de natuur is ook hier overweldigend. Vrijwel overal zijn de Twelve Bens te zien; een bergketen van 12 toppen. De volgende stop was het stadje Westport, We reden verder langs fjorden, waarvan de hoogste berg oploopt tot 814 meter, en mosselvelden. Een begraafplaats aan de zee zien we niet vaak. We maakten een stop in Cong, een klein plaatsje tussen de meren Lough Corrib en Lough Mask. Door Cong stroomt een rivier die vol zalm zit. Even aan de rand van het water een glaasje witte wijn gedronken en de plaatselijk supermarkt bezocht voor iets lekkers in de bus, daarna door naar ons hotel in Loughrea. Woensdag 28 juni: wisselend bewolkt met een zonnetje. Experiment gelukt en we reden naar Kinvara daar stopten we voor het Dunguaire Castle, prachtig gelegen aan de baai van Galway. Ook op deze plek zijn er opnames geweest voor de Game of Thrones. Mooie foto kunnen maken met een weerspiegeling in het water.
Nationaal Park met een uniek Karst landschap en zijn vreemde alpine begroeiing. Dit kalksteen gebied wordt aan de noordzijde begrensd door de Baai van Galway en aan de west zijde door de Cliffs of Moher. The Burren is rijk aan archeologische monumenten met name de Poulnabrone Dolmen, een graftombe van kalksteen die iets weg heeft van een Hunnebed. Op weg naar het dorp Kilfenora reden we langs een oude ruïne, the quarant Church.
Wij wandelden door het dorpje en kwamen terecht bij The Cathedral die in 1200 gebouwd werd en nu natuurlijk een ruïne is, maar nog steeds voorzien van mooie versieringen zoals hoofden boven de deuren. Kilfenora wordt ook wel de stad van zeven kruizen genoemd. Dat zijn dan ook beroemde exemplaren. Nadien koffie gedronken met een heerlijk stuk Iers gebak.
We reden Adare binnen en sloten aan in een file!! Rond 18.00 reden we naar het Heights hotel in Killarney. Donderdag 29 juni: droog weer met af en toe een zonnetje.
Een fijne lunchplek gezocht en lang getafeld. Daarna besloten om terug te lopen naar het hotel, in stukken natuurlijk omdat we af en toe even moesten rusten.
Heerlijk in de serre gezeten, gedineerd en hierna werden we weggebracht door Frank naar de Celtic dansavond. Mooie volksdansen gezien en muziek geluisterd. Vrijdag 30 juni: prachtig weer.
Het eerste stadje waar we door heen reden was Killorgin, bekend door het standbeeld van King Puck, een bok. Jaarlijks wordt de King Puck fair gehouden, een van de oudste fairs van Ierland. De eerste stop die we maakten was bij het dorpje Kerry Box waar we Irish koffie konden drinken in de Red Fox Bar. Daarnaast was een klein museum over vroegere tijden. Na deze lekkere onderbreking reden we weer verder terwijl Pim volop vertelde over de omgeving waar we door heen reden. We stopten bij het plaatsje Dingle, gelegen op het schiereiland Iveragh, aan de Dingle Bay voor een fotostop. Hier zouden we dolfijnen kunnen spotten, maar helaas. Daarna reden we via Caherciveen door prachtige natuur naar Waterville, dat prachtig gelegen is op een lagune tussen het meer van Lough Currane en de Atlantische oceaan. Een prachtige plek om de lunch te gebruiken. Nadien gewandeld en bij Charlie Chaplin een groepsfoto gemaakt. Waterville was voor de familie Chaplin een vakantieoord.
Op de Coomakista Pass konden we ons nauwelijks staande houden zo enorm hard waaide het. We hadden wel een fantastisch fraai uitzicht. Via Castlecove, met het imposante “Staigue Fort” uit 500 jaar voor Christus reden we naar het schilderachtige Sneem met bont beschilderde huisjes. De bevolking is erg vriendelijk en er zijn mooie kuuroorden om te ontspannen. Na een heerlijk ijsje reden we door de black Valley, in de winter komt hier geen zonlicht, naar de schapenfarm.
Daarna werd er een schaap geschoren. We konden nog wat schaapproducten kopen en toen reden we weer verder naar Molls Gap met de Ladies View. Hier werd weer een stop gemaakt om de fraaie natuur te bewonderen.
Langzaam reden we het nationaal park van Killarney weer binnen; hier komen nog oerbossen voor. Dit laatste stuk reden we langs het Upperlake om uiteindelijk weer aan te komen bij het hotel in Killarney. Hier namen we afscheid van Pim en na een korte sanitaire stop reden we door naar ons hotel in Bantry. Fraai hotel waar we weer laat aan het diner aanschoven. Zaterdag 1 juli: mooi weer.
De Hore abdij is een voormalige cisterciënzersklooster nabij de Rock of Cashel in county Tipperary. Het is tegenwoordig een ruïne. De naam “Hore” betekent vrij vertaald taxusboom. Een prachtige cottage bij entree van het stadje waarin een volksmuseum was gehuisvest.
In het centrum iets gegeten en weer terug naar de bus om door te rijden naar Waterford (in het Iers Port Láirge). We zijn vanaf de kade, waar de klokkentoren staat, naar het centrum gelopen, leuk café opgezocht en een heerlijk drankje gedronken, daarna het stadje bekeken. Waterford lijkt erg op Dublin gaf Frank aan, dus hebben we een mini Dublin tour gehad. Dublinstad ligt te ver weg van de boot die we morgenvroeg moeten halen. We logeerden in The Rue Glenn Hotel, een kamer op de begane grond, dat was gemakkelijk. We lagen ook nog eens aan de goede kant van het hotel want de medereizigers die aan de andere kant sliepen konden tot in de kleine uurtjes van feestmuziek genieten. Zondag 2 juli: mooi weer.
Eenmaal van boord af zette Frank koers richting Cardiff. Even voorbij Newport steken we de Severn Bridge over, dit is een tuibrug. We reden over de M4 richting London en maakten in de middag nog een stop bij een groot winkelcentrum en benzinestation. Broodje gekocht, leuk plekje gezocht tussen de bomen en daar in alle rust gegeten. Daar blijkt in vroegere tijden een tropische zee gelegen te hebben. De afdruk van een schelpenstrand was te zien. Bijzonder! Dan rijden we in één ruk door naar de Holiday Inn Express onder de rook van Heathrow. Onderweg nog een glimp opgevangen van het Windsor Castle, een van de residenties van het Britse Hof.
We zijn vroeg naar bed gegaan, want ook de volgende ochtend zouden we om 6.15 uur de koffers moeten inleveren, dan ontbijten en om 7.00 uur weer de bus in op weg naar Dover voor de boot.
Op een air vlak voor Gent hebben we geluncht en daarna moesten we via de ring van Antwerpen (ontzettend druk) door naar Breda, waar we deelnamen aan het afscheidsdiner van deze vakantie. Was even heel druk en gezellig. Na het eten van diverse medereizigers afscheid genomen.
Onderweg naar Didam deden we verschillende opstapplaatsen aan en ook hier steeds weer degenen gedag gezegd die uitstapten. Helaas moesten wij helemaal mee tot Didam. We kwamen laat aan en stapten meteen in de eigen auto en in een sneltreinvaartje reden we naar huis. |
Helaas had een van de medereizigers zich verslapen was de boodschap en vertrokken wij pas om 9.45 uur. Achteraf blijkt dat Dirk zijn opstapplaats gewijzigd had en dit ook aan het kantoor had doorgegeven. Kennelijk was dit niet doorgekomen. Via 3 opstap-plaatsen, Tiel, Gorinchem en Breda reden we via Antwerpen naar Brugge.
Om 5 uur gingen we aan boord, we kregen allemaal een kleine binnenhut met een stapelbedje, douche en toilet.
We reden naar het centrum van York voor een stadswandeling met gids Nadia. 
Nadien nog even een snelle lunch naar binnen gewerkt en op zoek naar de bus. Van hieruit gingen we op weg naar Schotland. Een hele lange rit. 
Sconepalace, de gids stond ons al op te wachten, we waren te laat volgens haar!! We werden naar binnen geleid, pasten amper met 52 mensen in de kamers. We werden ontvangen door een oudere Engelsman, die zijn verhalen humoristisch bracht.
Op weg naar Pitlochry, gelegen aan de rivier Tummel, voor een whisky proeverij. Heerlijke whisky, van de firma Bell, maar wij drinken geen gedistilleerd meer. Diverse liefhebbers hebben toch een aantal flessen gekocht. Deze whisky wordt niet in Nederland verkocht, vandaar.
We kozen ervoor om de Royal Mile te bekijken een aaneenschakeling van straten die gezamenlijk de hoofdstraat vormen van de “Old Town”. The Royal Mile voert vanaf de hooggelegen Castle Rock, waarop Edinburgh Castle zich bevindt, bergafwaarts tot aan het Koninklijk paleis Palace of Holyroodhouse; dit is de officiële verblijfplaats van de monarch van het Verenigd Koninkrijk in Schotland. Koningin Elisabeth II verblijft er een week aan het begin van elke zomer om er tuinfeestjes en officiële plechtigheden te houden, vandaar gaat ze naar Balmoral Castle voor haar jaarlijkse zomervakantie. Holyrood is een verengelsing van het Schotse Haly Ruid, wat Heilig Kruis betekent.
Vanochtend zijn we om 8.30 uur vertrokken naar de Highlands of Scotland, een spectaculaire tocht.
Half negen vertrokken we naar Falkirk waar twee enorme paardenhoofden staan, de Kelpies geheten.
Hierna op weg naar Glasgow voor het Erskine Bridge Hotel.
Verder op weg naar de boot; om half elf stonden we in de rij voor de Stenaline. We moesten blijven zitten in de bus tot de controle was geweest en we verder mochten. De bus bleef uiteindelijk achter op deck 3.
Niet te geloven. De muur is minstens 3 tot 4 meter hoog en beschilderd en beschreven door allerlei bekende mensen. 
Daarna reden we door naar Ballintoy, waar we een stop maakten bij de speciale Carrick-a-Rede Rope Bridge, een bijzondere touwbrug (hangbrug) die het vaste land met het eiland Carrick verbindt. Deze 20 meter lange hangbrug hangt tientallen meters boven de rotsen.
Na dit natuurfenomeen vertrokken we naar Londonderry, bekend van “Bloody Sunday”,
In Drumcliff maken we een stop bij de Paris Church waar op de begraafplaats W.B. Yeats ligt begraven.
Verder door naar de Burren.
In het dorpje Kilfenora was er voor de liefhebbers een film over het National Park.
Wij bleven in het stadje en begonnen met koffie en het bekijken van de plattegrond van Killarney. We hebben vanuit de hoofdstraat de Mariakerk bekeken, het Plaza hotel, leuke oude geveltjes en uiteindelijk de St. Mary‘s Cathedral.
De Ring of Kerry is de bekendste toeristische route van Ierland, en bevindt zich op het schiereiland Iveragh in het zuidwesten van Ierland. De autoweg voert door prachtige natuur, door groene valleien, langs ruige kusten en majestueuze bergtoppen, waaronder de hoogste berg van Ierland. Onderweg maak je kans op het spotten van dolfijnen en kan je vele vogels observeren, luieren op het strand, golfen of slenteren door pittoreske Ierse dorpen. 
Gerard, allergisch voor schapen, en enkele andere reizigers werden afgezet in een café en de groep reed verder. Daar liet men zien hoe een hond de schapen in bedwang houdt en ze netjes de ruimte instuurt waar ze nodig zijn.
Wij gingen niet mee naar boven en zochten “Granny’s kitchen” op waar we in een mooie tuin genoten van koffie en whiskycake. Daarna wandelden we naar het dorpje toe.
Maar goed; op tijd klaar en om 7.15 kwamen we aan in Rosslare Harbour. Inchecken en om 8.00 uur vertrokken we naar Wales.
In het hotel kregen we een fijne kamer en even over zessen konden we gezamenlijk eten. Een buffet met veel lekkere dingen met een heerlijk toetje na. 
Zoals beschreven liep alles op tijd en om 9.30 uur sloten we aan in de rij en om 10.00 uur vertrokken we met de boot naar Calais waar we om 12.30 aan kwamen.