Gerard & Irene |
Europa |
IJsland
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| IJsland (cruise) 03 t/m 16 juli 2019 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
“Land van Vuur en IJs” Woensdag 3 juli inscheping Zeebrugge. Om 6.46 uur, zoals afgesproken, stonden we bij het Bastion Hotel achter station Prinsenbeek. Geen andere vakantiegangers en ook geen pendelbusje. Lichtelijk ongerust liepen we heen en weer. Uiteindelijk is Gerard gaan bellen, helaas kreeg hij de voicemail!!
Om 7.00 uur stopte er een blauw busje, daar konden wij instappen. Helga zwaaide ons uit en was om 8.00 thuis. Wij reden richting Antwerpen en waren om 8.50 uur bij het Esso benzinestation, aan de Vogelzanglaan. De bus naar Zeebrugge stond een eindje verder langs de weg geparkeerd. Koffers ingeladen en wij op zoek naar koffie. Tegen negen terug naar de bus. De rit verliep voorspoedig.
We ontvingen diverse zaken die belangrijk waren voor aan boord zoals de boordpas, etc. Hierna moesten we meedoen aan een reddingsoefening voor eventuele calamiteiten.
In gesprek geraakt met een jongeman die op reis ging met zijn vader. Een aantal dagen nadien de vader gesproken en hij vond het geweldig om met zijn zoon op stap te zijn. Uiteindelijk naar onze hut gelopen en de koffers uit gepakt. In de bar een glaasje gedronken, daarna gingen we om 20.30 uur aan tafel. Donderdag 4 juli Dag op zee. Temperatuur 14 graden.
Om 14.00 uur met Wiet meegedaan aan een muzikale quiz (Nederlandstalige liedjes) in de lounge. Veel plezier gehad met de medepassagiers uit West-Vlaanderen, zeker toen men in de gaten kreeg dat wij de enige Nederlanders waren.
Droog brood bij de lunch met thee en daarna een beetje in de hut gebleven. Gerard zat met een vrijgezelle Belg in de bar en daarna zijn zij beiden naar de kennismaking van de entertainmentgroep gegaan.
De eerste avond werd er om 21.00 uur een feestelijk welkomdiner geserveerd van 7 gangen. Voor mij waren 4 gangen wel genoeg, dat kon je zelf bepalen. Het smaakte voortreffelijk. Voor komende nacht worden de patrijspoorten uit voorzorg gesloten, maar daar hebben wij geen last van, wij hebben een binnenhut. Er stond een fikse deining en we werden behoorlijk heen en weer gewiegd. Windkracht 5. Vrijdag 5 juli Lerwick Temperatuur 10-12 graden
Verder reden we in een glooiend landschap langs strandjes met zeehondjes. De zee rondom Sumburgh biedt veel voedsel voor de zeezoogdieren, zoals orka’s, dolfijnen bruinvissen, etc.
Zij vlogen af en aan bij de kliffen om hun jongen te voeden.
Halverwege de IJzertijd werden er Brochs (woningen) gebouwd. De restanten van deze Broch zijn nog 2,4 meter hoog, maar zal vermoedelijk hoger zijn geweest In de late ijzertijd werd de Broch door de Picten omgebouwd tot Wheelhouse. Terug naar de boot. Inmiddels regent het. Zaterdag 6 juli Dag op zee. Temperatuur 10 – 12 graden Gerard heeft het schip doorlopen en nadien in de bibliotheek muziek geluisterd. Bij het wakker worden voelde ik me een stuk beter en samen een zitplaatsje gezocht op het dek onder de verwarmingslampen. Lieven de Schampelaere vertelde over walvissen en dolfijnen van de Noord-Atlantische oceaan. Hiervan kregen we mooie foto’s te zien.
Half negen eten, dat smaakte weer heel goed en daarna nog even een nazit in de Sirocco lounge met een boek. Er werd nog volop muziek gespeeld voor de mensen die wilden dansen.
Zondag 7 juli Heimaey (Vestmann eilanden) temperatuur 11-12 graden. Heimaey is een stad en eiland in de gemeente Vestmannaeyjar gelegen op de gelijknamige IJslandse eilandengroep. Heimaey is het enige bewoonde eiland van de Vestmannaeyjar eilandengroep. Het heeft een inwoneraantal van ongeveer 4.129. Letterlijk betekent Heimaey 'Eiland van de huizen'. In Heimaey ligt een grote inham, die heet Vestmannaeyjahofn.
De loods kwam aan boord en voer samen met de kapitein door een kronkelige, smalle vaargeul de haven binnen. Tot onze verbazing voeren we heel dicht langs de kliffen waar vele vogels leefden, geweldig beeld.
Tegen 12.00 uur legden we aan in de haven. Na de lunch namen we deel aan de excursie “Pompeï van het Noorden”. Allereerst reden we naar twee oude boerderijen met een grasdak, Herjolfers farmhouses. Alleen de buitenkant was oud. Binnen waren balken geplaatst om het dak te stutten en in het linker farmhouse stond kampeertafels. Daarnaast ligt een camping, de kampeerder kan gebruik maken van de farmhouses bij slecht weer.
We reden langs de kust waar zich een rots bevond met een olifantenkop. Daarna doorgereden naar een uitkijkpost voor vogels. Daar zaten veel puffins maar we konden ze niet fotograferen. Veel te snel. Vanaf hier reden we naar het museum waar er foto’s en films te zien zijn over de ramp die plaats vond in 1973. Op 23 januari 1973 voelden de bewoners van Heimaey de eerste onverwachte aardbevingen. Even later begon lava uit de Helgafell vulkaan te stromen richting de huizen van de bewoners. Doordat de meeste vissersboten aangemeerd lagen, konden de eilanders snel geëvacueerd worden. Om ook de haven te redden, werd er een plan opgezet om de lavastroom van richting te laten veranderen. Zeewater werd op de stroom gepompt, de lava koelde af en de haven bleef ongedeerd.
In het Museum zijn duidelijke en angstaanjagende foto’s te zien van deze ramp. Wat opviel waren de grote hoeveelheden afgekoelde lavagronden. Men heeft lupines geplaatst om de grond vruchtbaarder te maken en op sommige delen van het eiland komt, of is de begroeiing van vegetatie terug. De Nieuwe Staafkerk is geschonken door Noorwegen.
Terug naar de boot, ons opgefrist en geluisterd naar Stéphane in de Yacht club tijdens Happy Hour. Onderwijl vertrok onze boot richting Reykjavik. Maandag 8 juli Reykjavik Temperatuur 8-12 graden We vervolgen onze weg en zien in de verte de Langjokull gletsjer liggen, dit is op één na de grootste gletsjer op IJsland. Het heeft een oppervlakte van 1021 vierkante kilometer. Deze gletsjer is ongeveer 50 km. lang en 15-20 km. breed. In deze gletsjer is een ijsgrot te vinden.
Gullfossi betekent letterlijk, gouden waterval, vanwege de mooie regenbogen die ontstaan door de grote hoeveelheid stuifwater wanneer het water vanuit de laatste de laatste trap in de kloof stort. Helaas was er bij ons geen zon te zien dus ook geen regenbogen.
De Strokkur, die ook in dit gebied te vinden is, is de enige geiser in IJsland die nog echt actief is. Om de 4 tot 8 minuten vindt hier een grote eruptie plaats waarbij kokend water tot 20 meter hoog de lucht in wordt gespoten. We vonden het enorm indrukwekkend om te zien. Hierna zijn we gaan lunchen, grootschalig opgezet voor 4 bussen. Maar het eten smaakte prima en het was goed verzorgd. Vanuit Geysir reden we naar het Thingvellir National Park, de laatste stop op de Gouden cirkel route. Thingvellir is één van de drie nationale parken van IJsland en staat sinds 2004 op de UNESCO werelderfgoedlijst. Dit park is met name bekend vanwege de breuklijn tussen de tektonische platen van Europa en Amerika. Naast deze bijzondere breuklijn, vind je in Thingvellir onder andere het grootste meer van IJsland, een aantal mooie watervallen en lavavelden. Eveneens een schattig wit kerkje; de kerk is klein, maar fijn. Er zijn begraafplaatsen in de buurt - en natuurlijk - het is omgeven door het prachtige nationaal park Thingvellir. Het nationale park Thingvellir is niet alleen prachtig om doorheen te wandelen, het is ook historisch gezien een zeer belangrijke plaats. Want op 17 juni 1944 werd IJslands onafhankelijkheid hier uitgeroepen, in 1974 werd massaal het 1100-jarig bestaan van IJsland gevierd.
Het maakt deel uit van een 6 km brede en 40 km lange verzakking en nauwkeurige metingen tonen aan dat de aardplaten jaarlijks zo’n 1 à 2 cm van elkaar af schuiven. De breuk tussen de continenten is op een prachtige manier te zien bij Thingvellir.
We hebben in die breuk gewandeld. Het kerkje, Thingvallakirkja en de waterval Öxarárfoss maken het geheel tot een buitengewoon fotogenieke plaats. Hierna vervolgden wij onze weg naar het warmwater reservoir voor de stadsverwarming, Perlan genaamd. Vanaf de bovenste verdieping hadden we een prachtig uitzicht over Reykjavik.
De kerk in Reykjavik, Hallgrimskirkja genaamd, is vernoemd naar de geestelijke Hallgrimur Pétursson, die beschouwd wordt als de grootste hymeschrijver van het land. Een moderne kathedraal, geïnspireerd op IJslandse tradities. Met zijn 74,5 meter is dit IJslands hoogste kerkgebouw. In deze kerk staat een orgel met 5750 pijpen en de kerk heeft een geweldige akoestiek. Kaarten gekocht, want de hele kerk is moeilijk te fotograferen. Voor het huis van de Minister President staat een standbeeld van Hannes Hafstein, de eerste premier van IJsland. Doorgelopen tot het concert- en congrescentrum vlak bij de haven. Een multifunctioneel gebouw genaamd Harpa. We waren inmiddels vlak bij de boot en een kwartiertje later zaten we in de Yachtclub voor het happy hour. Geen live muziek vandaag. Dinsdag 9 juli Grundarfjörður temperatuur 10-12 graden
Niet ver van Grundarfjörður ligt de 463 meter hoge vulkanische berg Kirkjufell (kerkberg). Ondanks de geringe hoogte is de berg wegens het vele gruis moeilijk te beklimmen.
Stijf gebouwd dorpje vonden wij, niet veel te beleven. Terug aan boord, thee gedronken met iets lekkers en toen hebben we bruinvissen gespot. De bruinvis, vroeger ook vaak water- of zeevarken genoemd, is een zoogdier uit de onderorde van de walvissen. Prachtig gezicht om regelmatig de vis en hun staarten in beweging te zien. Nadien nog even gescrabbeld in de bibliotheek en om 19.00 uur geluisterd naar de Fado, gezongen door Rose. Na het eten hebben we nog dolfijnengroepen gespot. Geweldig om hen gezamenlijk omhoog en omlaag te zien gaan. Ze zwommen te ver om hen goed te kunnen fotograferen. Mooie afsluiting van de avond. Woensdag 10 juli Ísafjörður temperatuur 8-15 graden We liepen door het oude centrum, diverse bijzondere huizen bekeken en ineens zagen we Luc en Marleen op de fiets voorbij komen. Goed idee, Gerard kreeg last van zijn rug en fietsen gaat goed, dus op naar BOREA fietsverhuur. Twee lichte mountainbikes gehuurd. Ik moest wel iedere keer de fiets neerleggen als ik wilde afstappen, de tussenstang zat veel te hoog, maar er was niets anders.
Het kerkhof en de “zeemannen” bekeken en daarna besloten we rond het fjord te gaan fietsen.
Een stop gemaakt voor koffie en een croissant en daarna het haventerrein verder verkend met de fiets, de 3-master lag er nog, we zagen hoe dat er vis geladen werd en op het einde stond een maritiem museum met daarnaast een heerlijk ruikend restaurant. Het was er heel druk en we hadden niet erg veel tijd meer, dus zijn we een broodje gaan eten bij de “gammele bakker”, daarna de fietsen ingeleverd en teruggelopen naar de boot.
Om half vier moesten we aan boord zijn voor vertrek. We werden door de loods een stuk begeleid en nadien hebben we genoten van de imposante bergen, nog met sneeuw, langs de fjord. Daarna begaven we ons naar de Yacht Club waar Rose een potpourri bracht van Engelse en Franse chansons. Jan en Dominique zaten al aan tafel, later bleek dat Luc en Marleen niet kwamen. We hebben weer heerlijk gegeten en de activiteiten van de dag met elkaar gedeeld.
Donderdag 11 juli Akureyri temperatuur 10-15 graden
Leuk centrum, we stopten even op het Raadhuisplein en liepen toen de hoofdstraat (Hafnarstraat) in. Gezellige koffietent, moesten wel een trap op, met een vriendelijk welkom en lekkere koffie. Aan de voet van de trap stonden diverse bronzen beeldjes op granieten palen, deze symboliseerden vriendschap. Verder mooie huizen, leuke winkels, een apotheek en bibliotheek waar Gerard even voor ging zitten om een foto via Wi-Fi naar huis te sturen.
Via de Eyrarlandsvegur liepen we weer terug en kwamen terecht bij de Lutherse kerk, Akureyrikirkja genaamd. Gelegen in het centrum van de stad hoog boven de stad op een heuvel. Bijzondere kerk van grijs beton lijkt het wel. Even binnen gekeken. Achter in de muur waren een vijftal glas in loodramen te zien. Er hangt een 3-master aan het plafond en er was natuurlijk ook een orgel aanwezig. We liepen 109 trappen naar beneden voordat we weer in de hoofdstraat belandden.
Op eens een geroep: walvisstaart, klein stukje heb ik er maar van gezien. Dan aan de andere kant dolfijnen, dolfijnen. Weer daar kijken en daar zagen we witsnuitdolfijnen, deze zagen we gezamenlijk op en neer gaan, mooi gezicht. Op naar het happy hour in de Yacht Club. Ik stond met een andere dame nog even naar buiten te kijken en ineens zien we onder bij het schip net onder de waterlijn een prachtige witflankdolfijn voorbij zwemmen. Wij ah en oh en dus te laat voor het maken van een foto. Maar zo zien ze eruit. Hierna een drankje en luisteren naar Stephane, hij speelt vanavond in de Yachtclub. Hierna bezochten we voor het eten ook de avondshow; “Kava deLuxe goes oriëntale”. Zij speelde in de Sirocco lounge. Tegen 20.30 uur werd er omgeroepen dat de deur van de eetzaal weer open ging voor ons en met plezier liepen we die richting in. Benieuwd wat er op het menu stond. Elke dag iets anders. Knap toch van zo’n kok (hij is overigens een Duitser) om iedere dag iets anders ter tafel te brengen. Vrijdag 12 juli Seyðisfjörður temperatuur 10-13 graden
Het Blauwe Kerkje stond even verderop, was inderdaad open zodat we ook binnen konden kijken. Schattig kerkje met binnen naast het altaar een wensboom. We hebben een wens opgeschreven en in die boom gehangen.
In de “regenboogstraat”, zo noemen we het maar, waren diverse boetiekjes en eettentjes. Bij hotel Aldan hebben we heerlijke koffie gedronken. We zaten buiten onder de luifel op een “warm vel” vanwege de warmtestralers. Verderop zagen we een donkerblauw gebouw wat vroeger de apotheek zou zijn geweest en nu een Guesthouse is. Er zijn rondom het stadje diverse watervallen.
Gerard probeerde de Keepgo weer uit, het appen gaat meestal wel. Na de lunch ging ik een dut doen. Tegen Happy Hour liepen we naar de bar, daar kwam Rose weer zingen, is genieten want zij heeft een mooie stem. Tussendoor foto’s opgehaald en daarna nog een stuk gezien van de show “Rivages Grand Nord”. De dansende dames brachten een wervelende show. 0m 21.30 uur weer eten, nou veel heb ik niet genomen deze keer. Heb genoeg gehad denk ik.
Zaterdag 13 juli Tórshavn (Faeröer eilanden) 10-11 graden Vanmorgen werd ik wakker met een bloed doorlopen oog, het zag bijna zwart.
Het weer was erg mistig, waardoor de excursie “trektocht in de bergen” werd afgelast. Jammer voor Jan en Dominique. Onze excursie begon om 12.10 uur, dus hebben we vroeg geluncht. Magalie was onze reisbegeleidster van All Ways en vertaalde wat gids Ellen in het Engels vertelde. De Faeröer eilanden bestaan uit 18 kleine en grotere eilandjes. Zeventien eilanden worden hiervan bewoond. Ze staan allemaal in verbinding met elkaar door bruggen en tunnels, behalve de 2 kleinste eilanden hiervoor is er een helikopterverbinding.
Een brug, genaamd Streymin Bridge, verbindt de beide eilanden. Deze brug wordt schertsend de enige brug over de Atlantische Oceaan genoemd!!
Gjógv is een dorp dat zich bevindt op de noordoostelijke punt van het eiland Eysturoy. Het ontleent zijn naam aan een 200 meter lange met zeewater gevulde rotskloof die vanaf het dorp naar zee leidt. Deze kloof wordt van oudsher gebruikt als natuurlijke haven. Het dorpje Gjógv herbergt mooie historische pandjes, zoals de kerk, het gemeenschapshuis en de mooi gekleurde huisjes. Rondom het dorpje liggen een aantal hoge bergen zoals de Slaettaratindur, met zijn 880 meter hoogte is dit de hoogste berg op Faeröer. Er wonen circa 53 bewoners. Voor boodschappen moet de bevolking naar een ander dorp, Eiði genaamd. Wij hebben in het hotel-restaurant pannenkoeken gegeten, die smaakten heel goed. Wij keken vanaf de tafel waaraan we zaten in een bedstee, daar kon je in slapen tijdens een verblijf in Gjógv. We verlieten Gjógv en reden naar het noordelijkste puntje van het eiland Eysturoy.
Volgens de plaatselijke legende waren de IJslandse reuzen jaloers op de Faeröer eilanden en wilden zij de eilanden hebben. Een reus en een heks werden die kant opgestuurd om de eilanden op te halen. Echter hun plan mislukte en de reus en de heks veranderden in grote rotsen.
Terug aan boord tegen 18.00 uur. Gerard ging nog even naar de Yacht Club voor een pilsje en nadien gingen we beiden naar de show “Muzikale ontmoetingen” door Rose, Jo en Stephane. Mooie voorstelling. Om 20.30 was het weer diner-time. Allemaal weer erg lekker. Voor het toetje werden dagelijks de jarigen gefeliciteerd middels een taartje, kaarsje en obade door de obers. Het was vandaag de dag voor 3 Franstalige Belgen, het hield niet op. Iedere keer weer een man of 12 zingend naar de jarige. Na 3 keer maakten ze nog een aanzet om iemand te feliciteren en dat was Luc, aan onze tafel. Hij had dat de hele dag voor zich gehouden. Wat ben jij een smiecht zei ik tegen hem, daar moest hij vreselijk om lachen. Zeker niet bekend met het woord smiecht. We hadden dus 2 toetjes vandaag. Lang nagetafeld en daarna zochten we onze hut weer op. Zondag 14 juli Kirkwall (Orkney eilanden) temperatuur 12-13 graden De stad met de koninklijke burcht van Kirkwall is de belangrijkste plaats van de Orkney-eilanden. Het is een saai stadje, weinig kleur al proberen diverse winkelzaken de etalages wel kleurrijk te maken. We liepen door de hoofdstraat naar de St. Magnus Kathedraal, de meest noordelijke kathedraal van Engeland.
De imposante en grootse kathedraal stamt uit de 12e eeuw en is opgericht ter ere van Sint Magnus, graaf van Orkney die door zijn neef werd vermoord. Daarnaast is er het St. Magnus-centrum; een ontmoetingsplaats, een kunstenaarsplaats en een plaats om tot bezinning te komen.
Er is pelgrims route over het eiland met vele bezienswaardigheden die verwijzen naar St. Magnus. Ook zijn er diverse archeologische plaatsen, zoals Skara Brea, ring van Brodgar en de onlangs ontdekte Neolithische tempel bij de kaap van Brodgar. Een veelzijdig eiland met ook een Whisky stokerij. Met al deze mogelijkheden is een paar uur te weinig voor dit eiland.
Gerard heeft geprobeerd met de Keepgo te mailen, maar dat ging vrij langzaam. Gerard ging even zitten en ik liep tegen een piepklein huisje aan met de naam “Gin Bar”. Daar kan men niet met velen tegelijk dronken worden!! Terug met de tender, zo ook een aantal bemanningsleden met allerlei lekkers, vooral chocolade en drank.
Dat werd afgesloten met het toetje “Baked Alaska”, hetzelfde als “Omelet Siberienne”, in optocht langs de tafels en iedereen zwaaien met hun servet. Dat is een soort van traditie.
Maandag 15 juli dag op zee. Temperatuur 11 – 13 graden Nadien in black and white dress gekleed naar het laatste diner. Een gezellig samenzijn en nog een aantal foto’s genomen met Jessica, uit Peru, die ons voorzag van de nodige wijn en Amol, uit India, hij zorgde voor een goed verloop aan tafel.
Uiteindelijk terug naar de hut en onze koffers ingepakt, voorzien van een groen label en in de gang geplaatst. Om 3 uur ’s nachts zou de bemanning de koffers verzamelen. Dinsdag 16 juli thuiskomst Zeebrugge
We hadden even tijd om een sandwich te eten voordat de trein naar Eindhoven zou vertrekken. We vertrokken helemaal niet, de trein was uitgevallen. Anderhalf uur later namen we de trein naar Zwolle en stapten uit in Tilburg en vandaar met de intercity naar Eindhoven. Tussen Breda en Tilburg stond een kapotte locomotief. De N.S. liet minder treinen rijden op dat traject. Wij hebben toch iets met treinen!!! Tegen half 5 kwam Helga ons halen van Station Eindhoven. Al met al hebben wij genoten van een prachtige reis met een fijn gezelschap. Soms had ik het even moeilijk maar op zich is alles goed gegaan. Irene
Reisafstanden
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Om 4.15 uur liep de wekker af, onmenselijk!! Helga stond om 5.30 uur bij ons op de stoep. Ruim op tijd reden we aan, maar na 10 minuten moesten we omkeren. Gerard had zijn jas vergeten en IJsland zonder jas dat kan niet.
In Brugge werden nog een achttal reizigers opgepikt en om 11.30 uur konden we inchecken en aan boord van de MS Berlin gaan met de nieuw verworven pas. Voor de bagage werd gezorgd, die stond later op de middag voor onze hut.
Daarna konden we lunchen, het was druk, iedereen had trek. Uiteindelijk vonden wij een mooi plekje om te zitten op het bovendek, waar we met een glas witte wijn konden genieten van het eten en de zon.
Om 11.00 uur samen naar de Sirocco lounge voor de lezing over zeevogels door Lieven de Schampelaere. Veel gehoord en foto’s ontvangen van de meest voorkomende vogels tijdens onze reis.
’s Avonds Captains cocktail en aansluitend de avondshow “Ici c’est Paris”.
Onderweg kwamen we het eiland Mousa tegen. Hier werd een stop gemaakt om de Broch (een ronde dubbelwandige woning) te fotograferen. Waarom de Broch dubbelwandig is weet men niet zeker maar tussen die 2 wanden waren trappen aangebracht. 
De Atlantische papegaaiduikers komen alleen op het Noordelijk halfrond voor, in IJsland leeft de grootste kolonie van deze papegaaiduikers.
Jarlshof, dit is een archeologische opgraving gelegen aan de zuidzijde van het Shetlandse Mainland (Schotland).
De avondshow om 19.00 uur in de Sirocco lounge, bestond uit een klassiek muziekprogramma gebracht door “Kava de Luxe”.
In de verte zagen we de ingang van de haven, we zagen niet de moeilijk bevaarbare route.
Op het pleintje hiervoor ontmoeten we een alleenstaande moeder, zij genoot duidelijk van het zonnetje. Om ons heen staken hoge bergen de lucht in en we vroegen haar of het gemakkelijk was die bergen te bewandelen. Er zijn 7 bergen die bewandeld kunnen worden in wedstrijdverband gaf zij aan. Zij had er zelf pas 2 bewandeld.
Wel viel er één dode en werden 400 huizen verwoest, waarvan sommigen nog op het eiland te vinden zijn. Na vijf maanden van uitbarstingen keerde de rust terug en snel daarna keerde ook het merendeel van de bewoners terug. De eruptie vormde onder andere de kegelvormige Eldfell vulkaan en jonge lava velden waarvan de langzaam afkoelende hitte nu wordt gebruikt voor energie. De overvloed aan tefra is gebruikt voor het uitbreiden van het kleine vliegveld en ondergrond voor nieuwe huizen. De plek waar de huizen stonden noemt men nu het “Pompeï van het noorden”.
We reden verder naar de rivier de Hvita, waarin de waterval Gullfossi ligt. Dit is de bekendste en de indrukwekkendste waterval van heel IJsland. Het water stort hier in twee grote trappen naar beneden.
Vanuit Gullfossi reden we in 10 minuten naar Geysir, het bekendste geisergebied van IJsland. Dit gebied is genoemd naar de geiser Geysir, die helaas niet meer actief is.
Thingvellir is ook de plaats waar de Amerikaanse en de Euraziatische tektonische platen langzaam uit elkaar drijven.
Bij terugkomst bij de bus bleek dat Marc, onze reisbegeleider, overlegd had met de gids om ons naar de kerk van Reykjavik te brengen en dat daar onze tour met hem eindigde. We gingen daarna te voet terug naar de boot. 
Na de lunch namen we een plattegrond mee bij de receptie van Grundarfjörður, dit is een plaatsje aan de Noordkust van de gelijknamige fjord op het schiereiland Snaefellsnes in het westen van IJsland.
Allereerst naar een vreemd gevormde kerk, Isafjordurkirkja, gefietst. Dat was echt de moeite waard: Meer dan 740 vogels van klei, gearrangeerd in vlucht, hingen tegen de achterwand van het altaargedeelte.
Aan de andere kant aangekomen, even stil gestaan om te overleggen waarheen we de weg nu zouden nemen. Bij deze stop vroeg een IJslander of hij ons kon helpen. Met hem even overlegd en zijn raad opgevolgd. De route via een andere weg teruggereden.
Foto’s gemaakt vanaf het schip, plattegrond gehaald bij de receptie en op weg met de benenwagen. Niet bevorderlijk voor Gerard maar er stonden onderweg veel bankjes om even te rusten. Bij het cultuur- en conferentiecentrum even gezeten en Louise gebeld, het ging redelijk met haar.
Terug aan boord lekker lunchen aan dek onder de verwarmingspanelen. Rond 13.00 werd het schip los gemaakt en we voeren weer weg. De loods stapte van boord op de loodsboot en met 3x getoeter werd er gedag gezegd.
Na het ontbijt vertrokken wij met een plattegrond in de hand op zoek naar het Blauwe kerkje. We liepen langs kleine en grotere kleurrijke huizen, waaronder een redelijk modern gemeentehuis uit 1992.
Aan boord aangekomen troffen we onze kok die verse zeewolf en kabeljauw aan het snijden was voor de lunch. Vers gebakken stukje vis wil er altijd wel in.
Rond 12 uur meerden we af in Tórshavn.
De 1e stop was bij het dorpje
Daar staan twee vrijstaande rotsen “Risin og Kellingin” oftewel “de reus en de heks”.
Deze kathedraal staat bekend als het licht van het Noorden en deze kathedraal behoort aan de bevolking van Orkney; de deuren staan altijd open.
Naast de Kathedraal liggen de ruïnes van het paleis van de Bisschop, een indrukwekkend 12e eeuws herenhuis en vroeg 17e eeuws paleis en het paleis van de graaf, dit paleis is een van de meest verfijnde voorbeelden van architectuur uit de Franse Renaissance in Schotland. 
Nadien samen naar de show “Jazz & Movie” gebracht door “Kava de Luxe” en in “gala tenue” naar het galadiner vanavond.
Nog even een goed ontbijtje genuttigd en daarna was het wachten, met Marleen en Luc in de Sirocco lounge. We hadden al afscheid genomen omdat zij beiden eerder vertrokken. Dominique en Jan zaten in dezelfde bus als wij naar Antwerpen dus. In Antwerpen aangekomen afscheid van hen genomen; wij reden met een pendelbus naar Prinsenbeek. Daar namen we de trein naar Breda centraal.