Gerard & Irene |
Europa |
Zwitserland
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
|
| Treinen door Zwitserland 06 t/m 13 februari 2014 |
Donderdag 6 februari Vrijdag 7 februari
Zoals over de Dom met 7 torens in Limburg an der Lahn. Deze Dom is een gaaf voorbeeld van laat Romaanse bouw, hoewel ook al enige vroeg-gotische elementen zichtbaar zijn. Een stukje verder in het Stadje Montabaur, aan de voet van Mons Tabor, zagen we een geelgekleurd paleis, vroeger toebehorend aan de bisschoppen, nu een 4 sterren-hotel.
Een korte stop op een Raststätte langs de autobahn, na een kop koffie even de benen gestrekt en uitgewaaid, er stond een stormachtige wind. Voordat we Wiesbaden bereikten reden we voorbij Idstein, bekend om de Heksentoren. De skyline van Frankfurt, geboortestad van Goethe, werd ook nog opgemerkt.
We reden nu door naar ons overnachtingshotel in Offenburg, een gedateerd hotel.
Zaterdag 8 februari
Montreux is ook bekend om de Gruyèrekaas. Charlie Chaplin, Freddie Mercury en talrijke andere persoonlijkheden van wereldfaam woonden en wonen aan de Waadtländer Rivièra. Jaarlijks worden hier festivals georganiseerd waaronder het Montreux Jazz Festival. Overigens is hier Uri Rosenthal, Nederlandse politicoloog, geboren. Toeristisch stadje, met veel bezienswaardigheden. Op de wandelpromenade stond een soort van telefoonbox; sculptuur cinétique, een hommade aan Claude Nobs, stichter van het Jazzfestival te Montreux. We zijn hier een aantal uren gebleven, gewandeld, geld gepind, en geluncht. Rond 16.30 uur kwamen we aan bij ons hotel the Goodnight Inn. Op de 4e verdieping kregen wij een aardige kamer en keken uit op de Glishorn.
Het pittoreske dorpje herbergt vele architectonische schatten, waaronder het indrukwekkende Stockalperschloss en de pelgrim kerk in Glis. Ook is Brig de hoofdplaats van het Duitstalige gedeelte van Wallis.
Zondag 9 februari Op dit traject gaat de trein over de Trientkloof en klimt in korte tijd tot Bij het 2e stationnetje Les Marecottes stoppen we om een aantal skiërs uit te laten. Inmiddels sneeuwde het behoorlijk hard en konden we niets meer zien van de natuurschoon in de Trientkloof. Jammer!
Rob stond al met zijn bus te wachten en we reden langzaam terug naar Martigny. Het bezoek aan de gletsjer kwam te vervallen. De pas naar Frankrijk is 3 dagen gesloten geweest. Alternatief programma was een bezoek aan het museum van de Sint Bernardhonden, erg leuk maar niet spectaculair. Na de rondleiding de lunch gebruikt in het museum restaurant en nog een stukje gewandeld. Het weer was aardig opgeknapt.
De koopman Kaspar Judok von Stockalper, bankier, grootondernemer, militair en politicus bouwde van 1651 – 1671 in Brig het Stockalperschloss, het grootste, particuliere gebouw uit de zeventiende eeuw in Zwitserland. Dit paleis met zijn drie torens met vergulde, uivormige daken weerspiegelt de rijkdom van Stockalper. De torens zijn vernoemd naar de 3 koningen, Caspar, Melchior en Balthasar. “Koning van de Simplon” werd Stockalper (1609-1691) ook wel genoemd. Hij verdiende zijn vermogen in de 17e eeuw met het drijven van handel met o.a. zout- en zijn transitmonopolie. Na de 2e wereldoorlog ontstond er een stichting o.l.v. Moritz von Kaempfen die het kasteel liet renoveren. Sindsdien zetelt hier het bestuur van Brig.
Maandag 10 februari Fiesh ligt iets verhoogd op de zonnige helling van het dal van de jonge Rhône, aan de ingang van het Fieschertal. Wintersport in Fiesch betekent wintersport op de Eggishorn en in het hele skigebied Aletsch met skipistes van verschillende moeilijkheidsgraad voor skiërs, carvers en snowboarders. Vanaf de Fiescheralp naar het daldorp Lax loopt een 13 km lange mooie rodelbaan. Winterwandelaars komen in Fiesch met zo’n winter wandelpadennet van 35 km aan hun trekken.
We namen meteen de kleinere gondel voor circa 40 mensen, ook wel cabinelift genaamd, er achteraan zodat we na 15 minuten boven op de Eggishorn, 2927 meter, stonden. Het waaide en sneeuwde flink, de koffietent was dicht en de skipistes hierboven waren gesloten.
We hadden ons eerst beter moeten informeren, maar goed in -20 graden struinden we zo goed als het ging naar de Aletschgletsjer, we konden absoluut niets zien, er lag een dik pak sneeuw op de Aletschgletsjer. Deze gletsjer is met een lengte van 23 kilometer de machtigste gletsjer van de Alpen, hoogtepunt van het UNESCO-wereldnatuurerfgoed, Jungfrau-Aletsch-Bietschhorn.
In het oude dorpsgedeelte zagen we typische, door zon gebruinde Walliser huizen en we hoorden veel kinderen aankomen die lopend op hun skischoenen naar de gondel gingen voor les op de Fiescheralp. Dat lopen gaf een vreemd, tikkend geluid.
Dinsdag 11 februari.
Vandaag vertrekken we met de Glacier Express, we zouden het gedeelte vanaf Brig naar Disentis rijden (circa 3,5 uur) en weer retour.
Van de skipistes werd veel gebruik gemaakt en af en toe zagen we jongelui op een sleetje van de rodelbaan afzakken.
Wegens groot lawinegevaar was het traject over de Furkapas tussen Oberwald en Realp, dat ook langs de Rhonegletjser liep niet veilig in de winter. De daardoor ontstane onderbreking van de spoorlijn deelde het net van oktober tot mei in 2 delen. In het voorjaar moest men hoge kosten maken om de verbinding weer tot stand te kunnen brengen, daarom werd er besloten in 1981 een tunnel te bouwen. Tussen Oberwald en Realp ligt een tunnel van circa 15,5 km en het duurt 20 minuten voordat je aan de andere kant bent. In Realp bevindt zich ook een autoverlaadstation zodat reizigers met hun auto gebruik kunnen maken van deze trein en de tunnel.
Tussen Andermatt, Nätschen en de Oberalppass maakt de smalspoorlijn gebruik van een tandrad. Zonder dit tandrad zou het onmogelijk zijn deze hoogte te overbruggen. In Andermatt werden we van de eerste trein afgekoppeld en weer aangekoppeld aan een ander treinstel zodat we naar boven getrokken konden worden.
Het was prachtig mooi weer en we zochten allereerst een terras voor de koffie, dat was genieten. Later zijn we naar de parochiekerk van Johannes de Doper gewandeld. Mooi kerkje, midden in de woonwijk; zo ook het kerkhof met bijzondere kruizen.
Om !4.14 uur vertrok de trein weer richting Brig. Op de terugweg stopten we bij veel meer dorpjes om er de skiërs in en uit te laten. Het was weer een prachtige rit en we zagen toch diverse dingen die we op de heenreis gemist hadden. We kwamen tegen 17.30 uur terug van deze trip en doken daarna even de pub in. Onze groep ging als laatste aan tafel vanavond. Woensdag 12 februari Wat een belevenis en magnifieke uitzichten. We waren nog maar amper onderweg of de Matterhorn liet zich in de zon in alle schoonheid zien. Boven op de Gornergrat aangekomen moesten we zoeken wat, waar en hoe. Vele skiërs stapten uit, stonden binnen een minuut op hun latten, zochten meteen de skipiste op en suisden naar beneden. Wij liepen uiteindelijk naar een liftgebouw waardoor we boven bij het Observatorium en Kulmhotel uitkwamen. Het terras was aanlokkelijk, plaids op de stoelen, een heerlijke koffie, in -18 graden zaten we te zonnebaden. Geweldige ervaring. Na de koffie liepen we nog naar het uitkijkpunt (3132 meter) wat nog wat hoger lag.
Na een half uurtje daalden we af en liepen het zelfbedieningsrestaurant van het Kulmhotel binnen. Heerlijk die warmte. We vonden een tafeltje met uitkijk op de Matterhorn.
Na de lunch en weer helemaal warm liepen we naar de trein die ons terugbracht naar Zermatt. Mooie, oud Walliser huizen bewonderd, zo ook het Alte Schosshotel, wat onlangs gerenoveerd was. Door de winkelstraat gewandeld, leuke winkels met Zwitserse lekkernijen.
Onderweg vertelde hij nog over het dorp Randa, waar de inwoners een aantal jaren geleden vroeg in de ochtend opgeschrikt werden door een enorme ontploffing. Een van de rotsen was uit elkaar gebarsten net voordat de drukte van de dag zou beginnen. Nu liggen er nog heel veel stukken rots en stenen op die plek. Onderweg zagen we op een rotonde, de eerste tandrad locomotief staan. Tegen 18.00 uur waren we terug in het hotel en daarna kregen we nog een rondrit met de Kleine Simplon Express, aangeboden door het hotel waarin we verbleven. We reden via het Stockalperschloss naar Naters en terug via het Station naar het hotel. We kregen uitleg van de omgeving en diverse gebouwen, maar het was inmiddels al zo donker geworden dat we amper iets konden zien. Jammer. ’s Avonds kregen we een echte Zwitserse maaltijd met geschnetzeltes, rösti en groenten. Donderdag 13 februari
De naam Bern komt van Bär (beer), volgens de legende doodde de stichter van de stad – Berthold von Zähringen – op deze plaats een beer. Daarom heeft Bern al zeker sinds het midden van de 15de eeuw een berenkuil. We zochten eerst een tentje voor koffie; daarna liepen we de Gerechtigkeitsgasse op. Prachtige, hoge oude Gildehuizen zagen we aan beide zijden van de straat. Het regende nog steeds maar we liepen onder de arcades en in de kelders daaronder bevonden zich erg leuke winkeltjes. Diverse kerken bekeken waaronder de Cathedraal met een prachtig tympanum bij de hoofdingang. Op het tympanum wordt “de dag des oordeels” uitgebeeld. Tegen 16.00 uur verlieten we Bern weer en reden richting Offenburg naar hotel Hubertus, hetzelfde hotel als op de heenweg. Het was een gezellige avond met een aantal mensen die nog bleven zitten na het eten.
Tegen 16.00 uur nog een stop in Oberhausen en om 17.45 uur stonden we weer in Didam. Eddy kwam ons halen en we gingen gezamenlijk uit eten. Een lekker Valentijns diner We hebben genoten van een winterse vakantie, wat nieuw voor ons was. Irene |
We kregen Rob als chauffeur en we vertrokken om 9.00 uur richting Duitsland. Rob gaf hier en daar informatie over de steden die we voorbij reden.
Daarna reden we naar Speyer, een prachtig stadje dat vooral gedomineerd wordt door de Dom van Speyer, de grootste bewaarde kathedraal in Romaanse stijl ter wereld, en door de Oude Poort (Altpörte). Door het stadje gewandeld, de Dom bewonderd, zo ook de stadspoort, de Alte Munz, de postgalerie en de vismarkt.
Na de koffie reden we richting Montreux aan het meer van Genève.
Brig ligt aan de eeuwenoude kruising waar de Simplon Pass de Alpen oversteekt naar Italië en is de spil in een web van treinroutes richting Italië en het Wallis.
Vroeg uit de veren. Om 8.00 uur stond Rob met de bus klaar om het gezelschap naar Martigny te brengen, daarvandaan vertrokken we met de Mont-Blanc Express richting Chamonix.
Finhaut, het 3e stationnetje, verscheen even later in de bocht en daarna reden we door naar Le Châtelard (VS) hier moesten we helaas allemaal uitstappen. De trein kon niet verder i.v.m. een lawine die tussen Le Châtelard en de Franse grens gevallen was. Helaas was daarbij ook een dode te betreuren.
Rond 16.00 uur terug bij het hotel en we besloten naar het Stockalperschloss te wandelen, prachtig gelegen tegen de Alpen.
Met een grote gondel, ruimte voor 80 tot 100 mensen, vertrokken wij naar Fiescheralp op 2222 meter hoogte. Gedurende 20 minuten schoven wij over het dal, wat een machtig gezicht was.
Het was mistig en het bleef sneeuwen, jammer, even een foto gezocht op internet en zo kregen we enigszins een indruk van deze gletsjer. In het gebouw van de toiletten was het warm en daar hebben we ons opgewarmd. Daarna terug met de cabinelift naar Fiescheralp, allereerst een koffietentje opgezocht, heerlijk zoals dat smaakte.
Vanuit Brig klom de trein geleidelijk uit het Rhonedal, een kilometer omhoog. We passeerden vele kleine dorpjes en zagen nu Fiesch en het Fieschertal aan de rechterkant van de spoorlijn liggen. Prachtig gezicht, veel sneeuw met oude Walliser huizen. Verder langs de dorpjes Bellwald, Niederwald, Blitzingen, Biel, Gluringen met een stop in Reckingen.
Daarna zagen we nog een aantal dorpjes aan ons voorbij schuiven, bij enkele zoals Dieni en Rueras, werd er gestopt. Wij stapten uit in Disentis.
We
vertrokken met de bus om 8.30 uur naar Täsch. We volgden een mooie route vanaf Brig, via Visp, Stalden en St. Niklaus. Vanaf Täsch, hier bleef onze bus staan, treinden we naar Zermatt en daar stapten we over op de tandradbahn naar de Gornergrat.
Vanaf Zermatt terug met de trein naar Täsch en daar stond Rob met zijn bus weer klaar.
Bern ligt in de bocht van de Aare. De oude gebouwen in de stad dateren uit verschillende periodes en bevatten 15e eeuwse arcades en 16e eeuwse fonteinen. Het grootste gedeelte van de middeleeuwse stad werd in de 18e eeuw gerestaureerd maar het heeft zijn oorspronkelijke karakter gehouden.
Op het Berenplein bij Gfeller hebben we de lunch gebruikt. Daar hebben we een klein beetje Zwitsers geleerd. Op de menukaart staat “es het solangs het” duidelijke taal op = op. 
We
vertrokken circa 9.00 uur. Het weer was wisselend.