EUROFESTIVAL TRENTINO

Eindhoven, dinsdag 8 juni:
We verzamelden om 19.30 uur voor het station in Eindhoven en de trein vertrok om 20.00 uur. We werden door diverse mensen uitgezwaaid.

In Venlo moesten we al overstappen op de trein naar Keulen en daar hadden we
8 minuten om naar het juiste Gleis (spoor) voor de trein naar München te gaan; dat was echter zo gevonden.

Mooi geen slaapwagon, die konden we alleen reserveren als we 1e klas zouden reizen. In München overstappen op de trein naar Trento.

We hebben toch wel wat geslapen, behalve de rokersclub die zaten om 3.00 uur ’s nachts nog te zingen. Frau Schretzmeijer had de leiding en was erg bezorgd om ons.

München, woensdag 9 juni:
Om 6.30 uur moesten we overstappen in München, we hadden ruim 1 uur voor het ontbijt. In de trein naar Trento was wel een restauratiewagen maar jammer genoeg geen personeel.
Om 12.00 uur kwamen we aan in Trento waar een bus op ons wachtte en die de club naar Andalo bracht. Hotel Alpino was de naam. We konden meteen aanschuiven voor de lunch; de koffie werd natuurlijk op het terras genuttigd.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden op de hotelkamer liepen we een rondje in de omgeving. Later op de middag bracht Willem voor iedereen een OVC-pak zodat we als groep uit Eindhoven een geheel vormden.

Na de opening van het toernooi en het lopen van de “parade” liepen we gezamenlijk naar de grote tent om alvast wat sfeer te proeven voor de volgende dag.

Andalo, donderdag 19 juni:
Vroeg ontbeten, onze eerste wedstrijd stond om 9.00 uur gepland tegen een team uit Rosenheim, Duitsland.

Bernhard moest het spits afbijten, hij speelde de eerste single, daarna mocht ik het proberen maar de Duitse dame was een maatje te groot voor mij. Gerard en Greet wonnen de dubbelpartij.

Terug naar het hotel voor de lunch, luxe hoor.
Om 16.00 uur zouden we tegen een team uit Kroatië spelen, die wedstrijden gingen redelijk gelijk op.

Na het diner in het hotel was er feest in de grote tent, de stemming zat er daar goed in.

Andalo, vrijdag 11 juni:
De griep had mij gevloerd en ik moest in bed blijven. De groep ging met de bus naar Molveno waar o.a. ons damesteam speelde. Het was gezellig geweest en verder heb ik van die dag niets mee gekregen.

Andalo, zaterdag 12 juni:
Het regende, Harrie had een nieuw speelschema gemaakt en alle wedstrijden ingekort tot 20 minuten. Ik heb niet meer gespeeld, was alleen toeschouwer.

Greet heeft 2 wedstrijden gespeeld en Gerard zou een single spelen tegen de Salzburgers. Dat kwam hem duur te staan; na 5 minuten kreeg hij een soort van zweepslag in zijn linker bovenbeen. Bernard heeft de wedstrijd overgenomen.

’s Middags ben ik met Greet, Mieke en Bep met de bus naar Molveno gereden om te kijken naar de finale tussen het damesteam van het Catharina ziekenhuis en een Duits damesteam. Gerda en haar team had het hard te halen, de Duitse dames waren erg sterk, maar een 2e prijs was natuurlijk ook hartstikke welkom.

Genoten van een spannende wedstrijd.
’s Avonds een laatste avond naar de grote tent en feest gevierd.

Andalo, zondag 13 juli:
0m 8.00 uur stond de bus klaar naar Trento. De trein vertrok om 10.00 uur en we waren om 0.15 uur weer thuis. In de trein sloeg de vermoeidheid toe, redelijk wat geslapen.
Ontzettend genoten van de leuke dagen met elkaar, het was kei gezellig.
Weer voor herhaling vatbaar.

Irene