Gerard & Irene |
Europa |
Lissabon
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
| mm |
|
Korte vakantie Lissabon Zaterdag 12 september:
Nadat we onze spullen geïnstalleerd hadden liepen we naar het restaurantje Caprilla 2, iets verderop in de straat waar veel Portugezen aten. Lekker gegeten en een glaasje gedronken.
Aan dit plein ligt het prachtige Eden Teatro;
Dit plein loopt over in het Praça Don Pedro IV of Rossio zoals het in de volksmond wordt genoemd. Via het station Rossio liepen we tegen een terras aan. Lekkere koffie en even bijkomen van de wandeling. Aan de noordkant van dit plein staat het Nationaal Donna Maria II theater;
De Ponte de 25 April over de Taag bewonderd; zo ook het Christusbeeld aan de andere kant. Aan de oever van de Taag zochten mensen mosselen die aangespoeld waren. Verder gewandeld langs de oevers, maar het werd fris door een opkomende harde wind, dus keerden we om en zochten beschutting op een terras.
De Sé is de oudste en enige bestaande Kathedraal van Lissabon. Deze fungeerde ook als fort zoals blijkt uit de kantelen en de torens aan de voorgevel. Het interieur bestaat uit een middenschip met een rondbooggewelf en een triforium in sobere Romaanse stijl.
Na dit geregeld te hebben gingen we op weg naar het Kasteel São Jorge. Dat was weer even klimmen. Via de buitenste muur kwamen we op het “paradeveld” dat een schitterend uitzicht bood op de Taag en de wijken op de linkeroever. Bij de receptie kocht Paul een heerlijke witte Douro wijn, glazen uit de keuken gehaald en heerlijk onderuit gezakt geproost op Janny’s verjaardag.
We liepen terug naar de stopplaats van de Elevador. Daarnaast lag een mooi aangelegd parkje dat een balkon vormde boven de benedenstad met een weids uitzicht op Baixa, de Taag en het Kasteel São Jorge. Aansluitend slenterden we door de smalle straatjes van Bairro Alto.
Tegenover dit plein liggen twee kerken, Op de rechtse hoek bevindt zich de Igreja Da Nossa Senhora Da Encarnação, We liepen door Rua Garrett naar het café A Brasileira.
Hierna bezochten we de Igreja São Roque,
Terug in Casa Belmonte samen een flesje wijn getutterd en weer op weg naar Bairro Alto op zoek naar een leuk restaurantje. De meesten waren vol, maar bij het restaurantje op de hoek van de Rua do Diário de Noticias en de Travessa da Espera werden de tafeltjes verschoven zodat wij nog een plaatsje kregen. Gezellige avond, lekker gegeten.
Dinsdag 15 september Een enorme drukte wachtte ons. Eerst maar aan de koffie en een plan de campagne maken. We begonnen aan de oever van de Taag bij het Padrão dos Descrobimentos, (ontdekkingen)
Wandelend langs de Taag kwamen we weer een koffietentje tegen en liepen naar binnen voor een pastéis de nata en koffie. Onderweg liepen we via een jachthaven naar de Torre de Belém;
Teruggelopen naar het Mosteiro dos Jerónimos, We hebben de kerk kunnen bekijken, echter voor het klooster stond een lange rij. We besloten om terug te gaan en de bus te pakken naar Avenida de Loulé. Voordat we gingen eten hebben we geborreld in de zitkamer van Casa Belmonte en bij Esperança hebben we de pizza’s uitgeprobeerd die de chef had aangeraden, maar die vielen tegen. Moe het bed ingedoken. Vanuit het Estação do Oriente staken we de straat over naar een prachtige winkelcentrum genaamd Vasco da Gama met veel luxe winkels. Daarnaast bijzondere moderne hoogbouw.
Ze werden gevoerd door medewerkers die als duikers door het bassin zwommen. Mooi om te zien dat de vissen helemaal gewend waren, sommigen zwommen bij wijze van spreken de medewerker ondersteboven om een visje te bemachtigen. Voor iedere vis was er speciaal voedsel. De haai werd eenmaal per week gevoerd en dan liet hij de andere vissen met rust. Regelmatig liepen we buitenom waar b.v. zeeotters, pinguïns en andere vogels leefden. Ook de koralen, anemonen en de kwallen niet te vergeten, waren bijzonder prachtig van kleur. We hebben er twee uur rondgewandeld zoveel was er te zien. Nogmaals koffie gedronken en toen op weg naar een eettent. We liepen op het drukst bezochte terras af en dit bleek een hamburgertent te zijn. Uit 20 verschillende hamburger gerechten konden we kiezen en we moeten zeggen dat dit ons goed smaakte.
Onze vlucht had vertraging, we vertrokken een uur later d.w.z. 19.30 uur plaatselijke tijd. De vlucht terug ging in een snel-treinvaartje zodat we toch voor elf uur landden op vliegveld Eindhoven. Wederom de koffers van de band halen, Helga gebeld en zij stond circa 23.15 uur op de kiss en ride strook. Heel fijn dat we voor de deur werden afgezet.
Irene |
Hier vonden we niets. Teruggelopen naar Casa Belmonte , daar kregen we het adres van Pousadinha in de Rua Luciano Cordeiro. Heerlijk ontbijt en daarna terug gelopen naar de Avenida Liberdade waar een vlooienmarkt was opgebouwd. Leuk om even te kijken. Zo zakten we af naar het Praça Restauradores;
We wilden met de lift van San Justa 30 meter omhoog naar een mooi uitkijkpunt, helaas stond er een rij van een half uur, dus liepen we verder door de Rua Augusta;
De Kathedraal even van binnen bekeken, het klooster lieten we links liggen en kwamen terecht bij Esperança waar we een heerlijke salade verorberden. We besloten nu eerst door te lopen naar de Esquina de Alfama om een tafeltje te reserveren. 
Uitgezocht welke metro ons het dichtst bij de Fadotent zou kunnen brengen en daarna vertrokken we naar, achteraf, een geweldige sfeervolle avond die gevuld werd met diverse fado stemmen. De oudste dame was 81 jaar, de baas van de eettent deed mee, zo ook een ober en een jongeman genaamd Ricardo Mesquita, die de liedjes aan elkaar zong. Janny werd nog laat in de avond toegezongen voor haar verjaardag. Mooie afsluiting van de dag. 
Maandag 14 september
We liepen Bairro Alto weer uit richting het Praça Luís de Camões (dichter),
Heerlijke koffie gedronken en het café van binnen bewonderd. Jammer om op te staan maar we zouden gaan lunchen in Bairro Alto. Weer slingerden we door smalle straatjes en in Rua Norte vonden we een aardig restaurantje waar we een salade bestelden en ondertussen keken we naar een grote vrachtwagen die een bocht achteruit moest maken. Hij moest vaak steken en de parasols van het terras moesten naar beneden. Maar het lukte de chauffeur, knap werk.
Na deze prachtige kerk te hebben bekeken namen we het trammetje weer terug naar Praça dos Restauradores. Hier gingen we op zoek naar bus 720, maar daarvoor moesten we eerst met de metro terug naar Marquês de Pombal en in een zijstraat (Craamparc) van de rotonde stapten we op naar LX factory een project wat lijkt op Strijp S in Eindhoven. Oude fabrieks-gebouwen zijn omgetoverd in mooie winkels en leuke restaurantjes. Wij vonden het de moeite waard om dit te bekijken en hebben bij restaurant Praça iets gedronken.
Ook hier stond een lange wachtrij, dus hebben we de Torre van buitenaf bekeken. Daarna liepen we via een futuristisch gebouw door naar Darwin’s café; dit maakt deel uit van het kankerinstituut. Wij kwamen via het terras binnen. We werden verwelkomd met de vraag: “Een tafel voor 4 personen?”. Een chique zaak met veel teksten van Darwin. Ook de dieren zoals vlinders en vissen zijn verwerkt in het interieur. We hebben heerlijk gegeten in een bijzondere omgeving, een bijzondere ervaring.
Woensdag 16 september jarig!!
Op het terras voor het Oceanário dronken we eerst koffie en daarna liepen we het gebouw binnen. We wisten niet wat we konden verwachten, maar het was een prachtig geheel. Middenin stond een reusachtig bassin waarin de zeevissen leefden.
Terug met de metro om onze koffers op te halen en daarna voor de laatste keer de metro genomen naar het vliegveld.