Kotor

Vanuit Budva maken we enkele excursies. Een daarvan brengt ons na een prachtige rit door de bergen in Kotor. Vanuit Kotor maken we een bootochtje door, wat genoemd wordt, het enige fjord van Zuid Europa. Hier bezoeken we ook de oude stad binnen de stadsmuren die goed te zien zijn vanaf de boot.

Virpazar (Skutari meer)

Een andere excursie vanuit Budva omvat een boottochtje op het Skutari meer. Het is een mooi meer, maar het bootochtje stelt niet veel voor. Op de boot worden we rijkelijk getrakteerd op oliebollen en stukjes kaas, lokale wijn en snaps (Sliwowitz).
Een cadeautje krijgen we bij terugkomst in het dorpje aan het meer. Het blijkt dat de aartsbisschop van Montenegro een bezoek brengt aan het dorp. Dit bezoek gaat gepaard met feestelijkheden die ondermeer folkloristische dansen omvatten.

Shkodër (Rozafakasteel)

Er is een mooie legende over het ontstaan van het Rozafa kasteel. Daar zal ik niet op in gaan. Als je daar meer van wilt weten is er genoeg te vinden op internet. Wat we persoonlijk vooral ervaren hebben op de ruines van het kasteel is het prachtige uitzicht over de omgeving. Je kijkt uit over de stad en het Albanese deel van het Skutari meer aan de ene kant en aan de andere zijde het samenstromen van twee rivieren.
We rijden verder naar het zogenaamde touristische plaatsje Kruja. Het touristische deel bestaat uit twee straatjes waarvan alle houten huisjes zijn omgebouwd tot souvenirwinkel. Op de weg terug naar de bus komen we langs een restaurant waar een bruiloft gaande is. We worden getrakteerd op originele Albanese volksmuziek.

Berat

De rit, over een slechte weg, op en neer naar Berat had niet de verwachte toegevoegde waarde. Vanaf de citadel is er goed zicht op de oude wijk aan de andere kant van de rivier.
Het deel waar de stad zijn bijnaam aan te danken heeft, "de stad met de duizend vensters" hebben we niet echt bezocht. Toch staat dat deel op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Dat is dus voor verbetering vatbaar.
Het centrum van de hoofdstad Tirana bestaat nog vrijwel geheel uit grote gebouwen in communistische stijl.

Ohrid

Ook deze plaats staat op de Werelederfgoedlijst van UNESCO. Ohrid is een levendig plaatsje waar genoeg te zien is. Het boottochtje over het meer heeft niet veel om het lijf, of het moet het gezicht op het kerkje van St. John van Kaneo zijn dat op elke ansichtkaart van Ohrid staat. Daarvoor zijn we boven in het fort geweest in het oude stadscentrum. De opgravingen hebben mooie mozaïken blootgelegd.
Het klooster van Naum heeft niet veel te bieden. In het kerkje is in een kapelletje de graftombe van Naum te bezoeken. Leuker was het varen met een roeiboot over de bronnen die het meer van Ohrid voeden. Kraakhelder water en een zeer rustgevende natuur.

Belgrado

Ons bezoek aan Belgrado was beperkt tot een rondtoer met de bus en een bezoek aan de citadel met het Kalemegdan-park.
Het fort werd in fasen gebouwd, tussen de 1ste en de 18de eeuw, en ontwikkelde zich van een Romeins castrum, via een Byzantijns kasteel en de resten van de middeleeuwse Servische hoofdstad naar een Oostenrijks-Ottomaanse artillerie fortificatie. Het complex bestaat uit het fort zelf, onderverdeeld in de Bovenstad (Despotenpoort, Sahat Kula - klokkentoren, Romeinse bron, Standbeeld van de Overwinnaar), Benedenstad (Nebojsa-toren, Amam - Turks bad, Poort van Karel VI) en het Kalemegdan Park.

Nog vrij recent is de roerige geschiedenis van de laatste Balkanoorlog. Door gerichte NAVO-bombardementen in 1999 werd Servië gedwongen haar ambities in de Balkan op te geven. Als blijvende herinnering heeft men sommige raketinslagen niet gerepareerd.